“At iniaalay ko ang aking buhay para
sa mga tupa.”
Juan 10.15b
Mga kuya kay Kristo,
Pagbati ng kapayapaan ng
Panginoong muling nabuhay! Aleluya!
Sa simula pa ng kapatiran,
batid nating ang ating layuning magsabuhay ng Mabuting Balita ay layunin ng
lahat ng binyagang Kristiyano, subalit inaasam natin na sa pamamagitan ng kapatirang ito, at sa tulong ng biyaya ng
Diyos, magawa nating “seryosohin” ang
ating mga pangako sa binyag.
Subalit tayo mismo ay
naghahangad ng isang mabuting modelo na paggagayahan ng buhay na nakalulugod sa
Diyos. Madalas, bigo naman tayo sa mga taong inaakala nating mabuting halimbawa. May mga taong inaakala nating
makapagpapalapit sa atin sa Diyos, pero sila pang dahilan ng ating pagtalikod.
Minsan din, tayo pa ang nagiging dahilan ng pagkaligaw ng iba. Bilang BC,
inako natin ang isang pagsasabuhay para sa iba. Inako din natin ang maging
“pastol” para sa isa’t isa. Pero tayo ngayon ay tinitimbang, at napatunayang
nagkukulang, at naghahangad ng isang matibay na pastol.
Mga kuya, ang kasagutan sa ating paghahangad ay si Hesus! Si
Hesus ang ating Mabuting Pastol!
Sa ebanghelyo, iminulat
tayo ni Hesus sa tanda ng isang di mabuting pastol – yaong tumatakas sa
pagdating ng asong gubat, walang malasakit sapagkat upahan lamang! Sa mga
nagdaang araw, marami sa atin ang tila nagpakita ng ganyang katangian: iniwan
ang kapatid, di nagpakita ng malasakit, nakalimot sa pangako!
Taliwas ito sa ipinamalas
ni Kristo: “At iniaalay ko ang aking
buhay para sa mga tupa.” Kung paanong ninais natin ang sarap para sa
sarili, tinanggap ni Hesus ang hirap para sa iba. Kung paanong inasam natin ang
talikdan ang kapwa, niyakap ni Hesus ang kanyang kamatayan para sa kanyang mga
tupa. Sa ganitong, kabalintunaan, nasaan
ang Kapatid ni Kristo sa atin?
Mga kuya, ipinakikiusap ko,
manatili tayo sa pag-ibig ni Kristo, manatili tayo sa ating pagsasabuhay.
Ipinakikiusap ko ito hindi para sa akin, kundi alang-alang sa Panginoon. Ang
pagtalikod sa pangako sa kapatiran ay pagtalikod kay Kristo. Kung kaya ipagpatuloy natin ang ating
nasimulan, palaguin pa natin ang ating pananampalataya at humikayat ng marami
pang kapatid.
Sa halip na magsipagpulasan
tayong lahat sa harap ng mga pagsubok, tularan natin ang katapatan at malasakit
ng Panginoon, at kung maari’y mag-alay ng buhay para sa kapwa.
Maaaring ang “buhay” ay katumbas ng oras, pagdamay,
panalangin, pagkalinga, pakikinig, mabuting pananalita at marami pang iba.
Alalahanin rin nating ang huling
lugar na maari tayong magtagpo ay ang ating mga puso. Ang huling usapin na maari nating maging agenda ay ang pananalangin
para sa isa’t isa. Kung pati ang mga ito ay mawawala pa, pinatunayan lamang
nating tayo ay mga “upahan” – di tapat, walang malasakit at tumatakas!
Hiling ko na itago natin
ang bawat isa sa ating mga puso, di man madalas magkita’y hindi nagkakalimutan,
at sa tuwing maaalala ang kapatid ay maipapanalangin siya.
Pansamantala, sa ating
pagkakawalay, ipinakiusap ko ang kapatiran kay kuya Darwin. May mga gawain
siyang ipakikilala sa inyo. Tanggapin nyo nawa ang kanyang pakikisuyo tulad ng pagtanggap
nyo sa akin.
Inaalala ko ang dalawang
kapatid sa kanilang kaarawan: kuya Archie, April 19 at kuya Santi, May 18.
Binabati ko rin naman ang mga kuyang nagtapos sa pag-aaral. Ipinapanalangin ko
ang inyong susunod na hakbang sa buhay, sa kolehiyo man o sa trabaho. Gayundin ang mga kuyang nanggaling sa
Mariapolis nitong nakaraang linggo. Nawa’y maibahagi rin nila ang kanilang
karanasan sa ibang kapatid.
Inihahabilin ko ang ating
kapatiran kay Kristo, at kay Maria, Ina ng Laging Saklolo.
Kuya Dexter C. Tiro
Cathedral-Shrine & Parish of the Good Shepherd
Kapistahan ni Kristo, ang Mabuting
Pastol
